ಮುಸ್ಸಂಜೆಯಲ್ಲೊಂದು
ಬಾಲ್ಯದ ಮಧುರ ನೆನಪು...
ಅಂಗಳದ ಮೂಲೆಯಲ್ಲೊಂದು
ಮೊಗ್ಗುತುಂಬಿದ,
ಪಾರಿಜಾತದ ಮರ-
ದಡಿಯ ನೆಲವ ಗುಡಿಸಿ,
ಸಾರಿಸಿ,ಸ್ವಚ್ಛವಾಗಿಟ್ಟು
ಮುಸ್ಸಂಜೆಗೇ... .
ನಸುಕಿನಲ್ಲೆದ್ದು ಉದುರಿದ
ರಾಶಿ,ರಾಶಿ ಘಮ,ಘಮಿಸುವ,
ಪುಟ್ಟ,ಪುಟ್ಟ ಬಿಳಿ,ಸುಂದರ
ಹೂಗಳ ಜತನದಿಂದ
ಹೆಕ್ಕುವ ಅಮ್ಮನ,
ನೆನಪಾದಾಗಲೆಲ್ಲಾ...
ರಾತ್ರಿಯಾಗಸದಲ್ಲಿ,
ಅರಳಿ ನಗುವ ಅಸಂಖ್ಯಾತ,
ತಾರೆಗಳ ದಿಟ್ಟಿಸುತ್ತೇನೆ
ಆಸೆಗಣ್ಣಿಂದ.... .
ಮುಂಜಾನೆಯಲ್ಲಿ
ಉದುರಿದರೆ..
ಹೆಕ್ಕಬಹುದೆಂದು.
--ಅಬ್ಳಿ,ಹೆಗಡೆ.
Commentaires