ನಗುವ ಮಗುವಿನ ಮೊಗದ ಸೊಗವದು
ದುಗುಡವ ಕಳೆದಿತ್ತ/ಜಗಕೆಲ್ಲ
ನಗುವಿನ ಕಲೆ ಕಲಿಸಿತ್ತ.
ಚಂದದ ಕಂದನ ಸುಂದರ ವದನವು
ಚಂದಿರನ ಅಂದವ ಹೊಂದಿತ್ತ/ಕಂಡವರ
ಗೊಂದಲವನೆಲ್ಲ ಹರಿದಿತ್ತ.
ಬಟ್ಟಲುಗಣ್ಣಿನ ದಿಟ್ಟನೆ ನೋಟವು
ಬೆಟ್ಟದ ಕಷ್ಟವ ಕಳೆದಿತ್ತ/ದುಷ್ಟರ
ಗೊಟ್ಟಿಯ ತನವ ಹೋಗಿಸಿತ್ತ.
ಅಳುವಲ್ಲು ಸೆಳೆಯುವ ಕಂದನ ಕಳೆಯು
ಮುಳುವಾದ ನೋವ ಅಳಿಸಿತ್ತ/ದಿನವೆಲ್ಲ
ನಳನಳಿಸುವಂತೆ ಮಾಡಿತ್ತ.
ಮುದ್ದಾದ ತೊದಲಿನ ಕಂದನ ನುಡಿಯು
ಮುದವನ್ನು ನೀಡಿ ನಗಿಸಿತ್ತ/ಮನಕೆಲ್ಲ
ಚಂದದ ಮೋಡಿಯ ತಂದಿತ್ತ.
ಹೆಜ್ಜೆಯಿಡುವ ಕಂದನ ಗೆಜ್ಜೆಯ ನಾದವು
ಅಜ್ಜ ಅಜ್ಜಿಯ ಕುಣಿಸಿತ್ತ/ಮನೆಯನ್ನು
ಸಜ್ಜಿಕೆಯಿಂದ ಸಿಂಗರಿಸಿತ್ತ.
- ಭವಾನಿ ಗೌಡ(ಭುವಿ)
ವಿಜಯಪುರ