top of page

ಸಾವಿನಂಚಿನ ಕನಸು.

ಯಾಕೋ ಇಂದು,

ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೇ.....

'ಸಾವಿನಂಚಿನ ಕನಸು'-

ಗಾಢ,ನಿಶ್ಚಿಂತ ಬೆಳಗಿನ-

ಜಾವದ,ಸವಿ,ಸವಿ

ಸಕ್ಕರೆ ನಿದ್ದೆಯಲ್ಲೂ.

........................

ಅಂಗಾತ ಮಲಗಿದ ನನ್ನ-

ಕತ್ತಿಗೊಂದು ಯಮಪಾಶ

ಕುಣಿಕೆ,ಸಿಕ್ಕಿಸಿ ವಿಕ್ರತ ನಗು-

ನಗುತ್ತಾ,ನಿಂತಿದ್ದಳೊಬ್ಬ

ಹೆಮ್ಮಾರಿ ನನ್ನೆದುರು.

ಗುಡಾಣದಂತ ಹೊಟ್ಟೆ,

ನಗ್ನ ದೇಹಕ್ಕೆಅರೆ-ಬರೆ

ಮುಚ್ಚಿದ ಜಡೆಗಟ್ಟಿದ

ಕೂದಲೇ ಬಟ್ಟೆ.

ಮುಖವೋ ಮ್ರತ್ಯುಕೂಪ.

ಕಣ್ಣು ಕೆಂಡದುಂಡೆ.

ಬಾಯಲ್ಲಿ,ಉದ್ದದ

ಕೋರೆ ದಾಡೆಗಳ ಮದ್ಯೆ

ಹೊರಚಾಚಿರುವ

ನಾಲ್ಕಿಂಚಗಲದ,

ಜೊಲ್ಲು ಸುರಿಸುವ

ಕೆನ್ನಾಲಗೆಗೆ..ರಕ್ತದ

ದಾಹ.ಬಾಯಿಂದ-

ಗೊರ,ಗೊರ ಶಬ್ಧ.

ನಿಗುರಿದುಗುರ ಮುಷ್ಟಿ-

ಯಲ್ಲಿ ಯಮಪಾಶ.

ಕುಣಿಕೆ ಬಿಗಿಗೊಳಿಸುವ

ಆತುರ ಮುಖದಲ್ಲಿ....

ಅಬ್ಬಾ...ಇದೆಂಥ ಬಿಬತ್ಸ

ಕನಸಲ್ಲಿ.........!

ಇಷ್ಟು ಸಾಕು ವರ್ಣನೆ-

ಕ಼ಣದ ಕಣ್ಣು ಕಂಡಿದ್ದು

'ಥೇಟ್'ಅಜ್ಜಿ ಹೇಳಿದ

'ಚೌಡಿ'ಯೋ...'ಹಬ್ಸಿ'ಯೋ..

ಅಲ್ಲಲ್ಲ...ಯಕ಼ಗಾನದ

ರಾಕ಼ಸಿ..

............................

ಗಹ,ಗಹಿಸಿ ನಗುವಾಗ

ಹಾಕಿದ್ದ ಚಡ್ಡಿ ಒದ್ದೆ-

ಯಾಗುವದೊಂದೇ ಬಾಕಿ.

ಅಂಗಾತ ಮಲಗಿದಲ್ಲೇ

ಬೆವರ ಮುದ್ದೆ.

ಥರಗುಡುವ ಚಳಿ

ನಡುಕದಲ್ಲೂ ನಿದ್ದೆ-

ಯಲ್ಲೂ ಬಿಟ್ಟಕಣ್ಣು-

ಬಿಟ್ಟ ಹಾಗೆ,ವಿಭ್ರಾಂತ

ಸ್ತಿತಿಯಲ್ಲಿ ನಾನು..

..........................

ನನ್ನ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದಳಾಕೆ

'ಕೊನೆಯಾಸೆ'ಏನೆಂದು.

ಕ್ರೌರ್ಯಕ್ಕೂ ಕನಿಕರ.

ನನ್ನ ಮನಕೀಗ

ಖಚಿತವಾಯ್ತು,

ಇಂದೆನ್ನ ದೊಂಬರಾಟದ

ಬದುಕಿನ ಕೊನೆ-

ಕ಼ಣ.ನೋವು,ನಲಿವು,

ಮೋಹ,ಕಾಮ,ಆಸೆ-

ನಿರಾಸೆ,ಸಿಟ್ಟು,ಸೆಡವು,

ತಟವಟ,'ದಗಲ್ಬಾಜಿ'ಗಳ

ತೀರ್ಮಾನ ಇಂದೆಂದು.

ಬದುಕಿ,ಬದುಕ-

ಸಾಯಿಸುವದಕ್ಕಿಂತ,

ಸತ್ತು,ಬದುಕಬೇಕೆ-

೦ದುಕೊಂಡೆ....

.........................

ಸ್ಮತಿಪಟಲದಲ್ಲಿ,

ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ 'ಆಯಿ',

ರಾತ್ರಿ,ನಕ಼ತ್ರಪುಂಜ

ತುಂಬಿದ ಸುಂದರ

ಆಕಾಶದತ್ತ ಕೈ

ತೋರಿಸುತ್ತಾ,

ಸತ್ತಮೇಲೆಲ್ಲರೂ ಅಲ್ಲಿ

ಅವುಗಳೊಟ್ಟಿಗೆ

ಯಾವಾಗಲೂ

ಮಿನುಗುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ.

ಎಂದದ್ದು ನೆನಪಾಗಿ,

ಇದ್ದುದರಲ್ಲೇ ಸ್ವಲ್ಪ

ಧೈರ್ಯ,ಅವುಗಳೊಟ್ಟಿಗೆ

ಯಾವಾಗಲೂ

ಅಜರಾಮರವಾಗಿ

ಮಿನುಗು-

ತ್ತಿರಬಹುದೆಂದು.

ಒಣಗಿದ ತುಟಿಯ

ನಾಲಗೆಯಿಂದ

ತೇವಗೊಳಿಸುತ್ತಾ...

'ನನ್ನ ಕೊನೆಯಾಸೆ

ಸಾವು,'ನೀನಾರು?

ತಾಯೆ?'ಎಂದೆ.

ಅದಕ್ಕವಳು-

ವಿಖಾರವಾಗಿ ನಗುತ್ತಾ-

'ನಾ..ಯಮರಾಜನ

ಹೊಸ ನೇಮಕ,

ನನ್ನ ಹೆಸರು'ಕೊರೋನಾ'

ವಿದೇಶದಿಂದ-

ಬಂದವಳು' ಎನ್ನುತ್ತಾ

ಕೊರಳ ಕುಣಿಕೆ

ಸಡಿಲಿಸಿ,"ಮತ್ತೂ..-

ಬದುಕಿ ಸಾಯಿ.ನೀ

ಮಾಡಿದ ತಪ್ಪಿಗದೇ

ಶಿಕ್ಷೆ"ಎನ್ನುತ್ತಾ,ಇದ್ದಲ್ಲೇ

ಕ಼ಣದಲ್ಲಿ ಮಾಯ"

'ದಢಕ್ಕ್'ನೆ ಎದ್ದುಕುಳಿತು

ಬೆವರೊರೆಸಿ-

ಕೊಂಡು,ಕಣ್ಣುಜ್ಜಿ,

ಹೊರ ನೋಡಿದಾಗ...

ಬೆಳಕಾಗಿತ್ತು....

ಬೆಳಗೂ ಆಗಿತ್ತು.


--ಅಬ್ಳಿ,ಹೆಗಡೆ.*

12 views0 comments

Comments


©Alochane.com 

bottom of page